Priča o jednoj čuvenoj utakmici koja je spojila legende bh. fudbala, a kasnije bila ovjekovječena i na filmskom platnu. Od kako je Liga europskih prvaka u fudbalu prešla na koncept s više učesnika iz iste zemlje, nacionalna kup takmičenja izgubila su značaj koji su prethodno imala.
No, fudbalski nostalgičari ne zaboravljaju legendarna finala domaćeg kupa, pri čemu izuzetak nije ni Francuska. Najvećim finalom francuskog kupa u historiji takmičenja smatra se duel Paris Saint-Germaina i Nantesa, odigran na današnji dan prije 38 godina.
Za nas je ovaj susret zanimljiv jer su u glavnim ulogama bila dvojica proslavljenih bh. fudbalera – Safet Sušić i Vahid Halilhodžić. U svojoj drugoj sezoni nakon dolaska iz Veleža popularni Vaha vodio je Kanarince iz Nantesa do titule prvaka. Nantes je suvereno osvojio naslov sa čak 10 bodova prednosti ispred drugoplasiranog Bordeauxa (govorimo o starom sistemu, dva boda za pobjedu!), dok je Halilhodžić bio prvi strijelac Division 1 sa 27 golova.
I protivnik u finalu imao je uspješnu sezonu: Predvođen novom zvijezdom Safetom Sušićem, koji je na polusezoni došao iz Sarajeva, PSG je osvajanjem trećeg mjesta ostvario najveći dotadašnji uspjeh u D1.
Na putu do finala PSG i Nantes eliminirali su po pet protivnika. U 1. kolu oba kluba su nadigrali trećeligaše: PSG je s dva gola Nizozemca Keesa Kista bio bolji od Chaumonta (2:0), dok je Nantes uz dosta muke nadigrao US Melun 1:0 pogotkom,
koga drugog nego, Vahida Halilhodžića u 68. minutu iz jedanaesterca. Od 2. kola igrane su po dvije utakmice u kojima je Nantes najprije s lakoćom eliminisao četvrtoligaša Baume-les-Dames (4:0 u gostima, 7:1 na domaćem terenu), uz dva gola Halilhodžića. S druge strane, PSG se provukao protiv drugoligaša Abbevillea – 2:0 na domaćem terenu, 0:1 u revanšu.
Duel Nantes i Bordeauxa u 3. kolu bio je finale prije finala. Nakon što je prvi meč dvije najbolje francuske ekipe okončan bez golova na Parc Lescure u Bordeauxu, Žirondinci proveli kao bosi po trnju u revanšu 15. aprila 1983. na starom Stade Marcel-Saupinu u Nantesu.
Legendarni Vaha je u prvom poluvremenu postigao dva pogotka, da bi u posljednjih pet minuta braniči Thierry Tusseau i Maxime Bossis pogodili za veliku pobjedu Nantesa 4:0. Parižani su neočekivano lako izašli na kraj sa Strasbourgom, pobijedivši u obje utakmice – 2:0 u gostima, 5:2 na Parku Prinčeva.
Utakmice četvrtfinala donijele su dosta uzbuđenja: Nantes je igrao protiv trećeligaša Racing Pariza i nakon 2:2 u gostima, na domaćem terenu slavio teškom mukom (1:0). PSG je poražen u Brestu 1:2, ali je revanš u Parizu donio trijumf (2:0) Sušićeve ekipe i plasman u polufinale.
Posljednja prepreka PSG-a na putu do finala bio je prvoligaš Tourse. Prvi meč, odigran 27. maja 1983. na Parku Prinčeva, završen je pobjedom PSG-a 4:0, uz dva gola Sušića. Pape se upisao u listu strijelaca i 10-dana kasnije na revanš-utakmici (3:3).
Nantes je u gostima bio bolji od Lillea (1:0), a onda remijem (1:1) u revanšu izborio finale. Ostalo je da PSG i Nantes odigraju veliko finale 11. juna 1983. na Parku Prinčeva.
PSG je imao prednost domaćeg terena, iako je među 46.203 gledalaca bio 20-ak hiljada navijača iz Nantesa. Postojali su svi preduslovi za sjajno finale, vrijeme i teren bili su idealni za igru, sudio je najbolji francuski sudija tog vremena Michel Vautrot, svakog igrače je uoči utakmice pozdravio francuski predsjednik François Mitterrand.
Bio je to duel tadašnjih jugoslovenskih i francuskih reprezentativaca, sa jedne strane Safet Sušić, Luis Fernandez, Dominique Rocheteau, Dominique Baratelli, sa druge Vahid Halilhodžić, Maxime Bossis, José Touré, William Ayache…
Već u 3. minutu dosuđen je slobodan udarac za PSG na skoro 30 metara od gola Nantesa, Sušić je lagano proslijedio loptu Pascalu Zarembi a ovaj prizemnim udarcem iznenadio golmana Jean-Paul Bertrand-Demanesa i doveo domaćina u vodstvo 1:0.
Igrači francuskog prvaka nisu gubili glavu, do poluvremena su rezultat preokrenuli Bruno Baronchelli (17) i José Touré (40), pa se na odmor otišlo vodstvom Nantesa 1:2 uz oduševljenje žuto-zelenog dijela tribina.
Najljepši trenutak utakmice desio se u 65. minuti. Fernandez je pronašao Sušića, popularni Pape je sjajno prevario dvojicu igrača Nantesa i onda topovskim udarcem sa 20-ak metara poderao mrežu nekadašnjeg francuskog
reprezentativnog golmana Bertrand-Demanesa.
Osam minuta prije kraja trenutak odluke i nova Sušićeva majstorija: Maestralno je asistirao, Nabatingue Toko se ubacio u prazan prostor i pogodio za pobjedu PSG-a 3:2.
Među navijačima PSG-a ovaj trijumf ima kultni status, pozicioniran je među najveće pobjede u klupskoj historiji, skoro kao finala Kupa pobjednika kupova 1996. godine, kada su Parižani pobijedili bečki Rapid 1:0 i osvojili jedini evropski trofej u klupskoj historiji.
Posebna zanimljivost je to što se legendarna utakmica PSG – Nantes našla i na filmskom platnu. Majstorije Safeta Sušića su 2001. godine ubačene u Amélie, jedan od najpoznatijih francuskih filmova svih vremena! Amélie Poulain, glavna junakinja filma Jean Pierre Jeuneta, napravi osvetu zagriženom ljubitelju fudbala tako što mu sa krova isključuje antenu baš kada Pape asistira za prvi i postiže drugi gol protiv Nantesa! Nama za dodatni ponos što su dvojica bosankohercegovačkih igrača imala važnu ulogu u najvećem finalu francuskog kupa ali i jednom od najpoznatijih filmova.
Sport.ba&Sport.centar