Sa 18 je donio titulu šampiona, davao po 50, 60 poena, a onda je smrt riješila da ga uzme

Bio je najbolji igrač Evrope, ali je prerana smrt prekinula impozantnu karijeru

Najbolji igač Evrope svih vremena Dražen Petrović rođen je na današnji dan 22. oktobra 1964. godine. Rođen je u Šibeniku, gdje je i počeo karijeru, a zatim je sa Cibonom žario i palio Evropom sa dvije titule prvaka starog kontinenta kao i Kup Kupova.

Nastradao je u nesreći 7. juna 1993. godine kada je imao 28 godina, koja se dogodila kada se vraćao kolima, umesto avionom sa selekcijom Hrvatske iz Njemačke sa meča kvalifikacija.

Njegova djevojka Klara je vozila crveni golf, a Dražen je spavao na mjestu suvozača. Oni su udarili u kamion koji se ispriječio na putu, a Klara ga nije vidjela pošto je bila slaba vidljivost.

Dražen Petrović je poginuo, a Klara je prošla sa povredama. U automobilu je bila i turska košarkašica Hilal Edebal, koja je sedela na zadnjem sjedištu, koja je zadobila teške povrede, ali se oporavila.

Zato je danas odlična prilika da se na dan njegovog rođenja podsetimo maestra pod obručima, na košarkaškog Mocarta kako su ga zvali i verovatno najboljim evropskim igračem ikada.

Dok je igrao u Ciboni tokom četiri sezone mu je prosek koševa po utakmici bio 37, 7 a u evropskim takmičenjima 33,8. Sa Šibenkom je 1983. godine osvojio šampionat Jugoslavije i to odlučujućim poenima sa linije slobodnih bacanja, a imao je samo 18 godina.

Ta titula je kasnije oduzeta Šibenci i data Bosni iako po FIBA pravilima to nije smelo da se učini. Dražen je 1984. godine služio vojni rok u Beogradu i trenirao je sa Partizanom. Crno-beli su ga tražili ali je rekao da će preći u tim koji bude prvak te godine. Zvezda je imala priliku u finalu, ali je Cibona uzela titulu.

Petrovićeve brojke tokom karijere su neverovatne. Lični rekordi su redom 112 (protiv Olimpije) i 62 poena protiv Reala.

Njegov učinak u jednoj utakmici je često pokazivao 40, 50 i 60 poena. U utakmici Kupa evropskih šampiona (Sadašnja Evroliga) protiv Limoža, Petrović je postigao 9 trojki, uključujući sedam u nizu tokom prvog poluvremena, za ukupnih 45 poena i 25 asistencija.

Posle epizode u Ciboni draftovali su ga Portland Trail Blazersi u trećem krugu 1986. Međutim, on je odlučio da odloži odlazak u SAD i 1988. je potpisao za Real Madrid, za ono vrijeme veliku sumu od 4 miliona dolara.

Poslije karijere u Realu, sa kojim je osvojio Kup Kupova i Kup Španije, uslijedila je selidba u Ameriku.

U uigranoj starnoj postavi Portlanda u kojoj su bili Klajd Dreksler i Teri Porter, najbolji evropski igrač je bio prinuđen da igra prosečno 12 minuta po utakmici, što mu je omogućilo da postiže 7,4 poena po utakmici.

Početak sezone 1990-1991 je doveo Petrovićevo nezadovoljstvo do vrhunca, pošto je njegova minutaža pala na 7,4 poena po utakmici. Na njegov zahtev, posle 38 utakmica u sezoni (od kojih u 20 nije ni igrao), u razmeni tri tima je prešao u Nju Džerzi Netse.

Tamo je odmah odgovorio na povećanu minutažu (20,5 minuta po utakmici), postižući prosječno 12,6 poena u 43 utakmice za Netse.

Prva kompletna sezona sa Netsima je bila neverovatna: Nije propustio nijednu utakmicu, postizao je prosječno 20,6 poena za 39,9 minuta na parketu i bio je prvi među bekovima po uspešnosti šuta iz igre (51%), dokazao se kao vođa tima i proglašen je za najkorisnijeg timskog igrača.

- Bilo je uzbudljivo igrati protiv Dražena. Kad god smo igrali, igrao je snažno, vrlo agresivno. Nije bio nervozan, suprotstavljao mi se jednakom snagom kojom sam ja napadao. Bilo je sjajnih dvoboja. Nažalost, nisu trajali dugo. U kratkom periodu u kojem je igrao profesionalnu košarku, bio je jedan od prvih uspješnih evropskih igrača u NBA ligi. Ostali su ga pokušali pratiti. - rekao je legendarni Majkl Džordan.

Još važnije, njegovi uspesi su se prenijeli na uspjeh tima, pošto su Netsi zabeležili 14 pobeda više nego prethodne sezone i stigli su do plej-ofa. Sledeće sezone 1992-1993 Petrović je poboljšao svoj prosječni učinak (22,3) i ponovio je odličan procenat šuta za tri poena od prošle sezone (45%), a opet je bio najbolji među bekovima po uspešnosti šuta iz igre (52%).

Američki mediji su ga izabrali u treću NBA postavu za tu sezonu. Međutim, neuspeh da se izbori poziv za Ol-Star utakmicu 1993. je došao kao veliko razočarenje za Petrovića; on je bio jedini među prvih 15 strelaca te sezone koji nisu dobili pozivnicu.

Iste godine dok se sa selekcijom Hrvatske spremao za Evropsko prvenstvo u Nemačkoj poginuo je u saobraćajnoj nesreći 7. juna 1993. godine.

(Telegraf.rs)