sport.ba @sport.ba
Prvi susret Rodžera Federera i Hjeona Čunga do sada lako bi mogao da se ispostavi da bude i njihov najvažniji. S obzirom na trenutno stanje stvari, takođe nije nemoguće da ih ne bude i mnogo više, s obzirom na to da Federer ima 36 godina, ali je uspjesima u posljednjih 12 mjeseci sjajni Švajcarac “pozitivno iznevjerio” očekivanja mnogih pratilaca ovog sporta i dokazao da bi mogao da se približi rekorderima po teniskoj dugovječnosti – Konorsu, Rouzvolu…
U svojoj karijeri, Federer je na Grend Slemovima gubio samo 4 puta od igrača koji su rangirani kao Čung (58), a takav uspjeh Korejca bi značio da se prvi put od 2005. godine, niti jedan član “velike četvorke” (on, Rafa, Novak i Endi) ne bi našli u finalu Austrelijen Opena. Razlika u godinama između dvojice kandidata za plasman u Finale prvog Grend Slema sezone je impozantna – čak 14 godina i 284 dana, četvrta najveća u istoriji Open Ere.
Ono što bi moglo da brine Rodžera iz domena statistike je da je u svih dosadašnjih 4 mečeva, znatno mlađi igrač dobijao svog protivnika.
Od početka ove sezone, Rodžer ima skor od 5 pobjeda na Austrelijen Openu i još toliko na Hopman Kupu (bez poraza na oba takmičenja), dok je Čung učestvovao na dva bodovana turnira više, na kojima je poražen 2 puta (uz 8 pobeda). Zanimljivo je da Federerova statistika osvojenih mečeva na 5 setova i nije tako impresivna (29, dok je 20 izgubio), dok je Čungova isuviše skromna za poređenje (3 dobio, 2 izgubio), ali bi to moglo da znači da bi ulazak ovog meča u peti set nosio puno neizvjesnosti u pogledu njegovog pobjednika (ako ne i prednost za Čunga, zbog mladosti).
U slučaju da se Čung “odlijepi” i povede sa 2-0 u setovima, pitanje je da li bi Federerova impresivna statistika od 10 dobijenih mečeva poslije takvog početnog zaostatka ovoga puta mogla da se realizuje, iz svega što je Čung pokazao u dosadašnjim mečevima, naročito protiv Đokovića. Opet, uspješnost u taj-brejkovima između Federera i Čunga je neuporediva, a ako Rodžer bude uspio da, uz pouzdani prvi servis, nađe formulu za agresivnu igru u polju kojom bi mogao da “probije” nevjerovatnog mladog defanzivca, taj-brejkovi bi mogli da predstavljaju bitnu prednost iskusnijeg igrača.
Ulaskom u njegovo sedmo finale u Australiji, odnosno rekordno trideseto u Open Eri, Federer bi pretekao Đokovićevih rekordnih 6 finalnih nastupa ovdje, ali bi se tek izjednačio sa njim i Rojem Emersonom po broju osvojenih titula (6) u slučaju konačnog trijumfa. Da Rodžeru odgovara igra u Melburn Parku svedoči i informacija da je Australijen Open za njega najbolji Grend Slem u pogledu broja dobijenih mečeva (92, uz 13 poraza).
Uprkos tome, čak 7 od 13 poraza koje je pretrpio u polufinalima Grend Slemova – odigralo se upravo ovdje (barem po jedan delo ostalih članova “Velike četvorke”).
Ono što bi trebalo da brine i Čunga i eventualno Čilića u finalu je da je Rodžer stigao do svog jedanaestog polufinala Grend Slema bez izgubljenog seta, pet puta do finala i dva puta do titule. Ipak, u slučaju da pobijedi i Čunga i Čilića – Rodžer će i dalje ostati drugi na ATP listi, a i drugi najstariji igrač u polufinalima Grend Slem turnira u istoriji (posle Konorsa sa 39 godina na Ju Es Openu 1991).
Hjeon Čung bi, pobjedom nad Federerom, postao prvi Korejac – a treći igrač iz azije (posle Li Na i Kei Nišikorija) koji je nastupio u finalu jednog Grend Slem takmičenja u istoriji tenisa. U njegovom stotom meču na ATP turneji, nastojaće da ostvari svoju 38.pobedu na njemu omiljenoj tvrdoj podlozi (uz 31 poraz). To bi ujedno značilo da će Korejac postati najniže rangirani igrač – posle Marata Safina 2004. godine (86) koji je nastupio u finalu Grend Slema, kao i prvi koji nije nosilac, poslije Conge u 2008.
Sa 21 godinom i 254 dana, Čung će biti najmlađi igrač koji je nastupio u Grend Slem finalu, poslije Del Potra na Ju Es Openu 2009 (20 godina 355 dana), a tek drugi u istoriji, (posle Pita Samprasa 1990 godine) kome je to pošlo za rukom tek u 8 učešču na Grend Slem turnirima. Pobjedom nad Federerom, Hjeon bi prvi put u karijeri zabilježio 4 vezane pobede protiv Top 20 igrača na istom turniru, koji je otpočeo svojom 50 pobedom na ATP turneji u karijeri.
Igrati protiv “žive legende” u svom prvom polufinalu u životu sigurno nije faktor koji bi Čung mogao da zanemari, ali to ne znači i da bi to automatski trebalo da ga sputa da pruži partiju života. Ako neko u to sumnja, neka još jednom pogleda snimak njegovog meča sa idolizovanim Novakom Đokovićem, i uživa u fenomenalnim vinerima i neverovatnoj defanzivi koje je mladi as prikazao tom prilikom.
Sigurno je da je Rodžer “prionuo na skauting” i pomno analizirao taj meč sa svojim timom, u nastojanju da otkrije koje bi slabosti mlađeg rivala mogao da iskoristi da nametne svoj efikasan i agresivan stil igre. Osim tendencije da “padne” sredinom seta, ušavši u seriju neiznuđenih grešaka u razmenama sa osnovne linije, Čung ih protiv Novaka i Sandgrena nije imao previše.
Servis mu je solidan, ali je njegov angažman sa osnovne linije, do meča sa Đokovićem, bio vodeći u smislu procenta realizovanih poena na ovom Austrelijen Openu (preko 60%). Zbog toga bi Federer morao da proba sve da izbjegne uvlačenje u duže razmene sa te pozicije – što on ionako rijetko čini – i proba da dođe u situaciju da - kombinacijom preciznih servisa na aut ili “T” liniju, dubokih i snažnih forhend insajd-aut vinera (na Čungov bekhend), kratkih diagonala iz oba udarca i besprekorne realizacije voleja na mreži (koji bi sledili prethodne udarce) – što ranije u meču nametne svoju šampionsku igru, poremeti protivnikov ritam igre sa osnovne linije i natera ga na sve veći broj grešaka.
Čung nema tako raznovrstan repertoar udaraca kao Federer, niti je, naravno, ni izbliza tako strateški “potkovan” kao njegov rekordno trofejni rival, ali je slično važilo i u meču protiv Đokovića, pa je taj meč dobio bez izgubljenog seta. Naravno, Federerov servis je “nuklearno oružje” u odnosu na ono sa čim se Čung uspešno nosio u meču protiv našeg igrača (čak imao i bolji procenat uspješnosti na riternu od Novaka), i predstavljaće mu veliki problem da počne poen na način na koji bi mu odgovaralo.
Čekanje servisa na prevelikoj razdaljini od terena znači da će Rodžer uleleti u taj prostor i “baciti vas u problem” kratkim diagonalama ili volejem. Čung će se natrčati a da mu to možda neće dati nikakav rezultat – ako ne bude našao način da ukroti Federerov servis i otpočne seriju razmena udaraca sa osnovne linije. Naravno, ni tada stvari nisu mnogo bolje, jer se Rodžer sjajno kreće, i za tili čas može da pređe u ofanzivu – u poslednje vreme najčešće svojim briljantnim novim bekhend topspin udarcem.
Šta bi onda mogla da bude Čungova šansa u ovom meču?
Federer sigurno neće primijeniti igru Đokovića ili Sandgrena, niti će potceijniti bilo kog rivala u polufinalu Grend Slem turnira. Federer zna da je Čung opasan, i sve razloge za to. Ali, faktor godina umije da se “iskrade” ispod Rodžerovog teniskog oklopa, i dovede do serije grešaka u bitnim pasažima igre, koje mogu da rezultiraju u konačnom porazu. Meč koji Čung sigurno pomno analizira je onaj iz polufinala završnog Mastersa u Londonu 2017 između Federera i Gofana, u kome je cela teniska planeta bila sigurna da je Belgijanac “gotov” posle ubedljivo izgubljenog prvog seta, da bi se onda vratio u meč upornošću i odličnim pasing-šotovima, i otišao u finale protiv Dimitrova.
Budući da je pokazao da je u stanju da, ako je potpuno koncentrisan i motivisan, protivnikove izlete na mrežu kazni fenomenalnim potezima iz defanzive, i spomenutim pasing šotovima ili direktno poentira ili ga stavi na muke “van zone komfora” (takozvana “ničija zemlja” oko servis-linije, kada igrač izlazi na mrežu), Čung će i protiv Federera osvajati takve bitne poene po njegovo samopouzdanje i igračku ravnotežu.
Ali, da li će on uspjeti da od toga napravi ozbiljnu i ugrožavajuću seriju, pre nego što se Federer prebaci na jedan od rezervnih planova za takav razvoj situacije – to je veliko pitanje. I, naravno, ono što je uvijek moguće je da – Federer ne bude imao svoj dan, ili da ga Čungova izuzetna efikasnost iz defanzive, energija, trčanje i snaga toliko poremete da izgubi koncentraciju, i ponovi loš nastup kao protiv Đokovića u finalu 2016… Ali, Hjeon nije Novak iz 2016, i nema tu vrstu psihološke oštrice koja može tako duboko da povrijedi Rodžera...
Po brojnim procjenama iz stručnih teniskih krugova, Čungu se ne daju velike šanse da može da nastavi svoj impresivni dosadašnji učinak i plasira se u finale Australijen Opena 2018 na štetu Rodžera Federera.
Švajcarac je u velikoj prednosti, i po karijernim pokazateljima, i po statistici, i po raznovrsnosti igre, a naravno, i po ostvarenim rezultatima u protekle 2 nedjelje. Ako stvari krenu onako kako se očekuje, a Čung ne bude uspio da uzme barem treći set, iznenađenja vjerovatno neće biti.
Ako bi to nekako i ostvario, Čung bi mogao da počne da vjeruje da su čuda u ovom meču moguća, ali da pritom ne izgori u toj nadi. Jer, znaće Rodžer kako da ukoči i obuzda nadirućeg pretendenta za najviši plasman u Melburnu, da ga poremeti i izbaci iz ritma. A ako, i pored svega toga, mladi Korejac nađe načina da poništi sve te izrazite prednosti svoj slavnog rivala, to ostvarenje neće biti ništa manje od – pravog teniskog herojstva! A to vrijedi, ulaska u tenisku istoriju i srca miliona onih koji potajno priželjkuju sve osim da ovaj meč krene izvejsnim tokom…
(Telegraf.rs)
